Eğriye eğri, doğruya doğru demek bizim boynumuzun borcu.
Van gibi zor bir yerde gazetecilik yapıyoruz.
Büyük sıkıntılar çekiyoruz.
Ama her şeye rağmen bu kentin sorunlarını konuşmak ve gündeme taşımak bizim görevimiz.
Çoğu zaman sorunlar yaşasak da, yalnız kalsak da, anlaşılmasak da biz doğrulardan yana durmaya ve doğruları konuşmaya gayret ediyoruz.
Bu doğrulardan birisi de Van’ın yıllardır gerçekleşmeyen talepleri.
Bunlardan birisi de Van’ın ulaşım sıkıntısı.
Hatırlarsınız…
Van geçtiğimiz yıl en çok tramvayı konuşmuştu.
Aylarca gündemde kalmış.
Van ilk defa Çevre Yolu ile birlikte tramvay konusunda net bir tavır ortaya koymuştu.
Çünkü bu kent de artık diğer kentler gibi rahata kavuşmak istiyor.
Yüzlerce yıl önce yazılan kitaplarda bile tramvaydan söz edilirken Van gibi bir kentte 2019 yılında bu projenin hala ütopik görülmesini bu kent içine sindiremiyor.
Bu kent de diğer kentler gibi rahat ulaşmak istiyor.
Zorunlu olarak minibüse binmek istemiyor.
Minibüs ve otobüs şoförlerinin hakaretlerine maruz kalmak istemiyor.
Keyfi taşıma yapan isimlerden dolayı parasını vererek ulaşamama sıkıntısına maruz kalmak istemiyor.
Büyükşehir’in büyük otobüsleri ile başlayan ulaşım rahatlığının farklı yollarla artırılmasını istiyor.
Haksız değil.
Bizim de hakkımız.
Neden olmasın?
Geçen dönem yapılan yoğun talepler üzerine ele alındı.
Murat Zorluoğlu ve ekibi konuyu çalıştı.
O dönem çok sıcak bakılmasa da elektrikli tramvay hattının fizibil olacağı söylendi.
Ama öylece kaldı.
Tıpkı yarım kalan talepler gibi.
Ama bu kentin de hakkı var.
Bu hizmeti istemeye, tramvaya binmeye, trafikte sıkışıp kalmamaya.
Biz henüz akıllı ve büyük otobüslerle tanışalı birkaç yıl olurken diğer kentlerde elektrikli otobüsler, metrolar, trambüsler şunlar bunlar gırla hayata geçiriliyor.
Ulaşımda büyük işler yapılıyor.
İlkler ardı ardına geliyor.
Hızlı tren rayları döşeniyor.
Ama biz hala trafikte ağır aksak dolaşmaya, ulaşamamaya devam ediyoruz.
Dün de vatandaşlar Şehrivan aracılığı ile bu konuyu dile getirmişti.
Tramvay istedik.
Olmadı.
Olsun.
Ama olmayacaksa en azından elektrikli otobüsler ve benzeri araçlar olsun istedi.
Çünkü bu trafik, bu çile artık kaldırılmıyor.
Vatandaş kendi aracı ile şehire girince çıkamıyor.
Evine 1 saatten önce ulaşamıyor.
Yollar sıkıntılı.
Toplu taşıma araçları sıkıntılı.
Madem öyle bu iş iyileştirilmeli.
Araçlar artırılmalı.
Ulaşım kolaylaştırılmalı.
Belki böyle olunca herkes aracıyla bir yerlere gitme işinden de vazgeçer.
İnsanlar işine rahat bir toplu taşıma hattını kullanarak gider.
Örneğin merkeze gelenler elektrikli otobüsleri kullanır.
Edremit Üniversite hattındakiler tramvaya biner.
Böylesi hayallerimiz var işte.
Ama bu devirde, 2019 yılında hayal olmaması lazım.
İsteyip ulaştığımız hizmetler olması lazım.
Çok görülmemesi, bizim de gözümüzde büyütmememiz lazım.
Ama bize hala ulaşılmaz geliyor.
Oysa ki rahat ulaşım bizim de hakkımız!
Herkesin hakkı…
