Şehrivan’ın geçtiğimiz günlerdeki manşetinde yine Çevre Yolu vardı.
O kadar çok yazıldı, o kadar çok çizildi ki o haber gazetemizde Yine Yeni Yeniden başlığı ile çıktı.
Haklı bir başlıktı.
Çünkü kentte Çevre Yolu’nun bitmemesini yazmayan, çizmeyen, konuşmayan kalmadı.
Bu yolun bitmesi gerektiğini kentteki STK’lardan dile getirmeyen kalmadı.
Neden?
Çünkü mesele tüm kentin meselesi.
Öyle az buz bir mesele de değil.
Tam 11 yıllık.
Düşünebiliyor musunuz?
Tam 11 yıldır gidip gelip hep aynı şeyi konuşuyoruz.
Çevre Yolu’nun 11 yıldır bitmeyen ve bizim başka konuları, başka yatırımları, başka işleri konuşmamızı engelleyen bir tarafı var.
Ve bitmeyince de olmuyor.
Başka işler başlamıyor.
Başka meseleler konuşulmuyor.
Daha önce de yazmıştım.
Bu yol bitmeyinceye kadar biz trafikte rahatlamayı, sıkışıklığın bitmesini, rahatlamayı, yeni Van’ı, otogarı, stadyumu konuşamayacağız.
Çünkü bu yatırımların hepsi pamuk ipliği gibi birbirine bağlı.
Çevre Yolu olmayınca sıra onlara gelmeyecek.
Bitmeyecek.
O yüzden son dönemki çağrılar da tepkiler de ısrarlar da çok haklı.
Başka bir kentte başka bir talep bu kadar ısrarlı bir şekilde dile getirilmiş olsaydı bu kadar beklenilir miydi bilmem.
Ama bu 11 yılda Van bu yolun bitmemesinden çok kaybetti.
11 yıl dile kolay…
Bu 11 yılda neler yapılır biliyor musunuz?
Başka kentler bu 11 yıla neler sığdırdı biliyor musunuz?
Kimi ikinci, üçüncü Çevre Yolu’nu…
Kimi stadyumlar…
Kimi onlarca kilometrelik bisiklet yolları…
Kimi kültür merkezleri, millet bahçeleri, devasa meydanlar…
Bazı illerde 11 yılda 11 mega proje hayat buldu.
Yetmedi dahası yapıldı.
Ama biz 11’inci yılında 18’inci maddenin uygulanması sıkıntısı gibi bir çok problemi bir kenara bırakıp “Bitsin de nasıl biterse bitsin” derdindeyiz.
Olacak iş değil.
Başka hiçbir kimsenin kabul edeceği, başka hiçbir kentte bu kadar uzayacak bir iş değil.
Nasıl bir makus talihimiz var…
Artık nasıl istesek, bitmesini naslı talep etsek biz de bilmiyoruz.
Ama artık bitmeli.
Kentin yöneticiselir, STK’ları, dernekleri, vekilleri, parti başkanları gerekirse bir yerlered bir şeyleri idare eden temsil eden herkes bir araya gelmeli.
Ankara’ya çağrı yapmayı da bırakıp yola çıkıp Ankara’da bu işin gerçekten bitmesi için ortak bir girişim sergilenmeli.
Öbür türlü bu iş bekleyerek, olmasını temenni ederek bitmeyecek.
Bitmeyince de biz sorun yaşamaya, bu trafik çilesinde boğulmayı, kentin içinde sıkışıp kalmaya devam edeceğiz.
Artık dayanılacak gibi değil.
Bırakın araçların sıkışıklığını çarşıda pazarda artık yaya olarak bile yürüyemez bir hale geldik.
Kenti sıkışıp kaldı.
Yollar kaldırmıyor, sokaklar yetmiyor.
Kent aynı yerde dönüp dolaşıp aynı ceremeyi yaşıyor.
Kentin kaderi Çevre Yolu’na bağlı.
Ve bu çıkmaz artık son bulmalı.
Bitmeyinceye kadar bize huzur yok…
