Yaşamak direnmektir. Tekil şahsa istinaden‘kendinize iyi bakın’.
Hayatınıza müdahale eden doğrudan veya dolaylı iz bırakan, her şeye ve herkese rağmen yürümeye devam edin. Hayal kırıklıkları veya kararsızlıklar sizi kendi yolunuzdan etmesin.
Kendin olmak, savaşında yalnızsınız! Bazen emekleyerek bazen yürüyerek kim bilir belki de koşarak kendimizden uzaklaşırız. Çevremizde iyi, kötü herkes bir şeyler söyler çünkü yaşamak tek kişilik
Orduyla direnmektir. Aşağılık insanoğlu her şeye alışır. Fakat yegâne gerçeklik içerisinde var olan;
Yokluk-yoksulluk hissine alışamaz. Maddiyat olarak yaşamak maneviyatı getiremez. Yani anlamlı, dolu bir hayat; zihnimizde yer alır. İlahi olarak bile süksesyona uğradığında birincil değişim her zaman var oluşun sunduğu, ikincil canlı türüne bırakır kendini. Teoriden uzaklaşacak olursak; Bizler yaşadığımız her olaydan, olgudan ibaretiz. Olaylar bizlere anlık ruh değişimleri sunsa da olgularla birlikte var oluş kavgamızı yineleriz.Uzunca bir süreden sonra yapılan eylemin beklemek gibi zamana takılmışlığı ve akışına kapılmışlığı vardır.Bizler olguların içerisinde yaşayan otlarız.Zaman içerisin de çalıya,çalıdan ağaca dönüşerek ,ardıllık ve sıralı değişime uğrarız.Etrafımızda çokça etken varken;bizi kaybolmuşluğa uğratan, bilinçli seçtiklerimizdir, kendimiz olmak kavgamızda. Bu yokluğumuza eşlik edenlerin etkisi fazlalaştıkça ağrısı da çoğalır ve kararsızlaşırız. İnsan ruhtan ibarettir. Ruhlarımızın sadece bir bedeni vardır. Kıyafetlerimiz, günlük telaşlarımız, unuttuklarımız, umut ettiklerimiz hepsi birer olgu içerisinde süksesyondur. Paulo Coelho akıl hastanesine zorla yatırıldığında çevresine sadece yazar olmak istediğini ve kimsenin onu dinlemediği için hastanede kaldığı süre boyunca çeşitli işkencelere maruz kalmıştır. Coelho 1987’de orijinal ismi O Alquimista olan; SİMYACI adlı kitabını iki haftada yazarak, seksenden fazla farklı dile çevrilmesini sağlayarak Gunniess rekorlar kitabına imza attı. Coelho;’kitabı zaten ruhumda yazılı olduğu için iki haftada yazdım demiştir.’Kitapta; Kişisel menkıbemizi yaşamamızın önemi için şöyle bir bölüm var;’gerçekten bir şey yapmak istiyorsanız, bütün Evren’in yararınız için işbirliği yapacaktır. Kendimiz olmak kavgamızı hiçbir sebep noktalayamamalı ve hiçbir sebep bizi yolumuzdan alıp yıldırmamalı. Coelho’nun da dediği gibi,’’gerçekte kendi kişisel menkıbesini yaşayan kimseye karşı hayat cömerttir.’’Bu yüzden insanların ne dediğinin önemi pek kalmıyor, ne istediğimizi biliyorsak… Bazen çevrenizdeki boş tenekelerden çok ses çıkar. Boş tenekeleri bir tarafa bırakın. Kendiniz olma kavgasına devam edin!
