Okullarımız iki haftadır tatil ve bir ay daha bu zorunlu tatil uzatıldı. Bir haftadır EBA TV den uzaktan eğitim alıyoruz. Bu benim için çok farklı bir duygu. Eğitimimiz bu şekilde devam etsede Okullarımız gibi olmuyor. Formalarımızı giyip okula gitmek, sırada oturmak, yüzyüze öğretmenimizi dinlemek, beslenme saatinde beslenme yapmak, teneffüstlerde arkadaşlarımızla oynamak gibi olmuyor. Okulumu öğretmenimi ve arkadaşlarımı çok özlüyorum. Bu virüsün biran önce bitmesini ve herşeyin normale dönmesini çok istiyorum. Aslında herşeyin eskisi gibi olmasıda birazcık bizim elimizde
Bunun için EVDE KAL uyarısına uymalıyız.
Bir çok yerde "hayat eve sığar" cümlesini görüyorum. Hayatımız, ailemiz ve evlerimiz değilmi. Hayat zaten evde başlamıyor mu, neden evde kalmaktan bu kadar şikayetçiyiz. Anne babalarımız bizlerle olduğu müddetçe hayat eve sığar.
Biz çocuklarda bu fırsatı iyi değerlendirmeliyiz. Bol bol kitap okumalı, testler çözmeliyiz. Günlük tutmalıyız. Anne babalarımız la daha fazla zaman geçirdiğimiz için sevinmeli ve mutlu olmalıyız. Ailece daha çok eğlenmeliyiz. Bunları yaparsak EVDE KAL kuralına uyarak ülkemize yardımcı olmuş oluruz.
"Hayat eve sığar"
Hayat evde güzel
