Van Gölü, Türkiye'nin en büyük gölü olup, birçok şair tarafından ilham kaynağı olarak kullanılmıştır. Özellikle Yaşar Kemal'in "Van Gölü" ile ilgili duyguları, "Bu Diyar Baştan Başa" isimli yapıtında dile getirilmiştir. Yaşar Kemal, Van Gölü'nün mavisini övmekte ve bu maviliği dünyadaki hiçbir göl, deniz veya suyun yakalayamayacağını belirtmektedir. Ayrıca, Ümit Fatma Uçar ve Nazır Çiftçi gibi şairler de Van Gölü için şiirler yazmışlardır. Uçar'ın "Van Gölü" şiiri ve Çiftçi'nin "Van Vilayetim" şiiri, gölün doğal güzelliklerini ve tarihini anlatan eserlerdir. Yapay zekâ, Van için tüm bu zenginliklerle harmanlanmış bir şiir yazdı.
Van Gölü, genellikle gölün doğal yapısı, ekosistemi, kültürel önemi ve zaman zaman ortaya çıkan "Van Gölü Canavarı" efsanesi çevresinde şekillenir. Gölün sodalı suyu nedeniyle çocukların saçlarının sarardığına dair ilginç bir haberler, gölün kimyasal özelliklerinin insanlar üzerindeki etkilerini de göstermektedir. Van’ın doğal güzellikleriyle birleştirilmiş zengin içerikli bir şiir yazan yapay zekâ, Van’ı “Van Gölü’nün mavisinde” adlı şiirde işledi.
İşte yapay zekânın Van Gölü için yazdığı şiir;
VAN GÖLÜ'NÜN MAVİSİNDE
Van Gölü'nün mavisinde bir düş gördüm ben,
Dalgaların arasında saklı bir cennet,
Güneş batarken, gökyüzüyle dans ederken,
Bir huzur kaplar içimi, derinlerde bir sır.
Tepelerden süzülen rüzgârın fısıltısı,
Ahenkli bir ninni gibi kulaklarımda,
Martıların çığlıkları, özgürlüğün sesi,
Bu gölün kıyısında, zaman durur sanki.
Akdamar Adası, tarihin sessiz tanığı,
Kilisesiyle, taşların anlattığı hikâyeler,
Gölün derinliklerinde saklı gizemler,
Her damlasında bir efsane, bir destan.
Gece olunca yıldızlarla süslenir gökyüzü,
Ay ışığı yansır gölün yüzüne,
Bir masal gibi, bir rüya gibi,
Van Gölü, seninle huzur bulur insan.
Bu mavilikte kaybolmak istiyorum,
Gün doğumlarında, gün batımlarında,
Van Gölü, seninle birleşir ruhum,
Sevda gibi, sonsuz gibi, derin gibi.