Yakın zamana kadar siyaset, kırmızı çizgiler arasında ayak işlerini yapmak için yapılıyordu. Derken bir vesileyle devletin derin dehlizlerinden yakayı kurtardı ama eski alışkanlıklardan kurtulmak kolay olmuyor.
Nedir bunlar?
İhalelerden pay almalar,
Yakınlarını kamuya almak,
Devletin çarkını siyaset zoru ile çalıştırmak,
Vatandaşa karşı mesafeli durmak,
Anadolu insanını eğitim öğretim kalitesine katkı vermemek,
Sosyal yardımlarla vatandaşın gözünü boyamak,
Mecliste atışma siyaseti taşrada duygu sömürüsünü yapmak…
Ayrıca şu milliyetçilik belasından da bir türlü kurtulamadık, eğitim zayıf, öğretim zayıf, sanat zayıf, zanaat zayıf birde ha bire ırkçı sloganlar üretiliyor.
Hangi birini anlatayım bu saydıklarımın %90’ı hala bazı vekiller ve iktidar çevreleri için can simidi gibi.
Peki ne yapılabilir?
1-Yerel yönetimler %70 merkezden bağımsız hale getirilebilir,
2-İki çeşit vekil seçimi yapılabilir; yerel vekil, ulusal vekiller,
3- Bürokrasiyi aktif hale getirilebilir(yönetim akademisiyle yönetici yetiştirip, başarısız yöneticileri görevden almayı kolaylaştırmak lazım)
4-Ulaşılmaz ve dokunulmaz valilerden kurtulmak için, valileri il ya da eyalet valilerini seçmek/seçtirmek lazım.
O zaman gör bakayım hayatın rengi nasıl değişir?
Şu anda merkez taşrayı, taşra merkezi suçlayarak sorunlar öteleniyor. Yani belediye hükümete, hükümet belediyeye topu atıyor. Halbuki il valisi seçimle gelse, ilçe idaresini de kendisi seçerse neredeyse tek muhatap yerel yönetim olur.
Meclis de gereksiz yere kimi günlerde ziyaretçi sayısı binleri, on binleri bulan meclis de rahat eder.Yasama ve denetleme görevini daha rahat ve kaliteli bir tarzda yapar.
Geçen sene 10 günlüğüne Norveç’e gitmiştik Oslo’da Başbakanla görüşmek istedik, o gün il dışındaydı, ikinci gün bize randevu verdiler bu sefer biz balığa gitmiştik.
Sorduk nasıl bu kadar rahat randevu bize verildi? denildi ki, “yerel yönetimler bizde güçlüdür işler tıkır tıkır yürüyor. Başbakan daha çok dış ülkelere filan gidiyor.”
Ülke olarak bir yerlere gelmek istiyorsanız Güç-Üretim-Adalet üçlüsünü eş düzeyde geliştirmek lazım, gerisi lafı güzaftır. Bunun için de öncelikle ülkenin vitrini durumunda olan Meclisten başlamak lazım.
Hala vekiller vekalet görevini yerine getirmek için yüz binleri sağa sola saçıyorsa durumumuz vahim demektir.
Onun için “siyasetten beklentiler değişmeli” dedim. Bu işin şakası yok!
Selam ve saygılarımla.