Büyümemiz için yemek yememiz önemli, ama neler yediğimiz çok daha önemli.
Mesela sandviç veya onun gibi yiyecekler. Ben bugün kendimi Bi sandviç olarak düşündüm ve yazımı öyle yazacağım.
Beni genellikle işyerinde çalışanlar yerler ve bazı insanlar beni hiç sevmez. Çocuklar tadıma bayılırlar.Eğer anneler beni elyapımı yapsalar daha sağlıklı olurum çocuklar için.
Ama beni fabrikalara verseler daha zararlı olurum. Bir gün beni bir çocuk yiyordu ben o çocuğun ağzını hiç beğenmedim. Çünkü ağzındaki dişler çürüktü. (Büyüdüğünde dişlerini fırçalamayı düşünüyormuş.) bide beni ağzı açık yiyordu. (ağzı açık yemek yemenin kötü bir davranış olduğunu bilmiyormuş gibi) bende ilk fırsatta kaçtım ve yere düştüm canım çok acıdı ama değdi. Çünkü o pis ağızı hiç sevmemiştim. Neyse o ağızdan kurtuldum. Ve yerde geziniyorken bir çocuk beni alıp büyük bir taşın üzerine koydu. Ben o gün bunu niye yaptı anlamadım. Bir gün yine yerde dolaşırken bir çocuk yine aynısını yaptı. Ama annesine böyle dedi. Anne baksana ekmek yerde onu kaldırayımmı dedi. Bende ozaman anladımki ben sağlıksız olsamda buğdaydan yapıldığım için insanlar beni nimetten sayıyorlarmış.