Doğan bey, evde başka kimsenin olup olmadığını aileye söylüyor ve aldığı cevap ise; “evet, 12 yaşında bir çocuğumuz var fakat insanların olduğu ortama pek girmiyor ve odasında genelde bilgisayardan oyun oynuyor.” Şeklinde oluyor. Çocuğu merak eden Doğan Bey, aileden izin alıp çocuğun odasına giriyor, fakat çocuk onu fark etmemiş ya da oyuna çok aşırı dalmış olmalı ki Doğan beyin içeriye girdiğini bile fark edecek durumda olmuyor. Çocukla konuşmadan onu biraz uzaktan seyreden Doğan Bey’in gözü bilgisayar oyununu takılıyor. Oyunda köşeye sıkıştırılmış bir kişi ve onun karşısında çocuğun yönlendirdiği başka bir kişi, köşeye sıkışmış olan kişi elleri havada “lütfen bana merhamet et diyor.” Tam o esnada ekrana “öldür veya merhamet et” komutu çıkıyor. Çocuk ise öldürme seçeceğini seçip karşı figürü öldürüyor. Ve oyun orada bitiyor. Gayet mutlu bir şekilde gerilen çocuk Doğan Bey ile göz göze geliyor. Doğan bey, neden merhamet etmedin? Sorusuna çocuk, merhamet 1 puan verirken öldürmek 10 puan vermektedir, cevabını vermiştir.
Bilgisayar oyunlarının temelinde güdüleri kontrol etmek ve alıştırmak vardır, burada alışkanlık yapan en önemli unsur ise sonrasındaki adımlar ve ödüllerdir. Kişiler üzerinde yapılan araştırmalar ise kişilerin şiddet ve ölüm temalı oyunları daha özümsedikleri ve beğendikleri sonucuna ulaşmıştır. Bilgisayar oyunlarının çıkış noktası olan en önemli olay ise 2. Dünya savaşı ve sonrasıdır. Amerikalı bir generalin bu konuda yaptığı açıklama ise şudur; ‘’2. Dünya savaşı sırasında askerlerimizin tam ortadan vurmasını öğrettik. Fakat savaş esnasında o alanda tam on ikiden vuracakları bir şey yok. Eğitimlerde gösterdiğimiz hedeflerin tam ortası aslında savaş esnasında kişilere isabet ettirilmesidir. Ama savaş alanında olan şeyler o kadar net ve kolay değildi. Bundan dolayı eğitimlerde daha gerçekçi figürler kullanmaya özen gösterdik ve simülasyon çalışmalarını yaptık. Bugün 10 yaşındaki çocukların bile rahatlıkla bilgisayar üzerinden oynadıkları savaş oyunları bizim simülasyon tekniğimizin birer türevidir. Ve şimdiki çocukların silahı rahatça kullanıyor olması, şiddete meyilli olması ve ödüllerini öldürme üzerine inşa etmesi bu durumun birer sonucudur.” Şeklinde cevaplamıştır.
Bu da gösteriyor ki kişilerin normal ruh halinden psikopatça bir duruma evrilmesinim altında şiddet içerikli savaş oyunlarının etkili olduğunu göstermektedir. Oyunların psikopatça duygular beslenilmesi için bir araç olarak kullanılması önüne geçilemez bir gerçek olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu durumun en net iki örneği ise şunlardır; Robot şeklinde hareket eden bir gencin Yeni Zelanda da ki bir camiye yaptığı saldırı ve bu saldırı esnasında genç- yaşlı ayırt etmeden rastgele ateş edip öldürmesidir ve öldürdüğü her kişi kendisi için adete bir puan kazancıydı. Bunu yaparken de normal bir şeymiş gibi Facebook ta bunu canlı bir şekilde yayınlatmıştır. Aynı şekilde bir sahile yapılan saldırı sonucu onlarca kişinin öldürülmesi ve bunun canlı olarak yayınlanması. Bu psikopatça duruma en iyi örneklerdir.
Tabii ki de tüm şiddet içeren davranışların altında bilgisayar oyunları yatmıyordur ve böyle bir genelleme yapmak yanlış bir bakış olur. Her çocuğun yetiştiği çevre farklıdır ve şiddetin eksik olmadığı bir aile ortamında ve çevrede yetişen çocuklar İçin şiddet içerikli oyunlar son bir eşiktir ve o eşik bilgisayar oyunları ile rahatlıkla aşılıp şiddeti kendinde rol biçebilir.
Özellikle erkek çocuklar İçin bu durum daha çok gözlemlenilen bir gerçektir. Sert oyunlar oynamak, itişip kakışmak, dövüş oyunları erkek çocuklar İçin daha cezbedici oyunlardır. Bu oyunları öğrenmek için ise bilgisayar oyunları onlar İçin öğrenme arenası görevini görebilmektedir.
Burada en önemli görev tabii ki de ebeveynlere düşmektedir. Çocukları bilgisayardan, telefondan tamamen izole etmek neredeyse imkânsızdır, bu yüzden en faydalı duruma getirmek için neler yapılmalıdır?
1-Çocukların neden sosyal ortamdan koptuğunu ve mutluluğu bilgisayar oyunlarından aradığını öğrenmek gerekiyor.
2-Her çocuk İçin iyi gözlemleme yapmak gerekiyor. Doğru cevaplar alabilmek için doğru kişilerden yardım almaktan asla kaçınılmaması gerekmektedir.
3-Ekran ve çocuk ilişkisini minimize etmek için çocuklarla doğru ve verimli zaman geçirilmeye özen gösterilmelidir.
4- Rol model kavramı ne kadar çoğalmış ve olumsuz kişilerle bir olmuşsa da asıl olan ailedir, ailenin yapacakları olumlu tutum-hareketleridir en önemli rol model.
5-Çocuklarımızın kimlerle vakit geçirdiği, neyi yapmaktan hoşlandığı ve hangi mekanlarda hareketli etkinlikler yapmayı sevdiği bilmek gerekmektedir.
6- Sert ve şiddet içerikli uyarıların ters tepeceğine ve çözümsüzlüğe sebep olacağını asla unutmamalıyız. Bu yüzden adım adım ve zamana yayarak oyun alışkanlığından, özellikle zararlı oyun alışkanlıklarından, uzaklaştırmaya dikkat etmeliyiz.