Yakın tarihimizden başlayarak; Çanakkale, Kurtuluş Savaşı, Kıbrıs Harekâtı, bitmek bilmeyen terörle mücadele, 15 Temmuz Darbe Girişimi, Suriye için yapılan harekâtlar…
Şimdi de sınırların güvenliği için İdlib'de yapılan operasyon ve oradan gelen acı haber…
Biz, her ocağına şehit ateşinin düştüğü, bu acıyla kavrulmuş bir milletiz.
Asırlar boyunca coğrafya değişse de savaşlar, mücadeleler, kahramanlıklar eksik olmadı. Hem kendi içimizdeki hainlere hem de dışarıdan vatana göz dikenlerle savaşımız hiç bitmedi.
Mücadele bizim ortak yazgımız oldu.
Hani söylenegelmiştir : "Bu topraklar kanla yoğuruldu." diye. (Her bir harfine onayım tamdır.) Düşen her damla şehit kanı, bu yazının altını kırmızıya boyuyor.
Biz millet olarak hem kendi vatanımızı hem de mazlumun hakkını gözetme konusunda canımız pahasına mücadele ettik ve ediyoruz.
Her doğan "can"ın asker olarak doğduğu bilinciyle büyüyen Anadolu Aslanı yiğitler, sınırlarımızın güvenliği, milletinin huzuru için yapılan çağrıya yine kayıtsız kalmadı. Görevin zorluğundan, coğrafyanın sıkıntılarından korkmadan "Görev kutsaldır." dedi ve koştu.
Bu canlar, Kurtuluş Savaşı'ndan tam 100 yıl sonra vatanına vefa borcunu ödemeye gittiler.
Biz; ana yüreğine, baba ocağına,yâr sinesine, evlat kundağına kor gibi düşen bir acının hikayelerini millet olarak yaşarız.
İdlib'den gelen kara haberle yüreklerimiz tekrar dağlandı.
Millet yine mahzun.
Neyse ki, sığınıp teselli bulduğumuz bir makam var:
Şehitlik makamı.
Her isteyene nasip olmayan, layık olanları Yaratıcının seçtiği, dağlanan yüreklerimizi gül bahçesine döndüren bir makam.
Yoksa dayanılası bir acı değil, yüreklerimizden kopanların acısı.
Yaratıcının müjdesiyle dinginleşiyor yüreklerin feryadı.
Ölmez bizim şehitlerimiz.
Son olarak; kendi topraklarımızda ya da dışarıda, üzerinde elbisesi dahi çıkarılmadan kefensiz, hatta mezar taşı bile olmadan fakat vefa borcunu ödemenin huzuruyla yatan tüm şehitlerimize ve İdlib'de şehitlerine Allah'tan rahmet diliyorum.
Gazilerimiz için de Allah'tan şifa talep ediyorum.
Milletimin yarası sağalsın!