Unutmak dermandır derler çoğu zaman. Ne kadar doğru ne kadar yanlış bilmiyorum. Fakat tecrübe ettiğim bişey var; bazı şeyleri hatırlamayabilirsin ama asla unutamazsın.
Yaşadığım memlekete çok kar yağardı. Dağlar bembeyaz, yollar kapanmış halde ve bu beyazlar içinde hep karanlıktı evlerimiz çünkü elektrikler de kesilmiş oluyordu. Ne kadar dezavantaj görünsede en güzel karanlık günlerimdi diyebilirim. Akrabalar-dostlar toplanır, çay yanında ceviz, çay eşliğinde uzun havalar ve çay ardından elma dolu tepsiler olurdu. Herşey çayla başlar, dişleri sızlatan soğuk elmalarla biterdi. Eskiler, eskilerden konuşur, yeniler yenilirdi yeniliklere. Tek derdimiz son bulan muhabbetlerdi.
Ne televizyon engel olurdu eşsiz sohbetlere ne de internet derdi vardı... Sabahı olmayan geceler, akşamı olmayan gündüzlermiz vardı. Kafelerde boş boş oturmak gibi bir sorunumuz olmadı hiç. Baharın bostan eker, yazın ot biçerdik. Güz günleri bize ayrılık değil, kışa odun toplamaktı. Emek vardı, sevgi vardı, saygı vardı.
Küçüklerin gözlerinden gerçekten öpülür, büyüklere hürmet esastandı.
Anadoluydu. Toprak ana boşa akıtmazdı alın terlerini. Yağmur duaları okunur, şükür namazları kılınırdı. Kıyafetler belki yamalıydı ama temizdi en nihayetinde. Komşular aç yatmaz, sofralar paylaşılırdı.
Ne oldu bize!? Hani Anadolu!?
Teknoliji mi bizi bu hale getirdi? Geliştik derken zayıfladık mı? Mahalle maçlarından, playstation konsollarına, doyumsuz muhabbetlerden, okey masalarına takılıp kaldık.
Kapı komşumuzu tanımaz hale geldik. Mahhalle arkadaşlığı kalmadı. Anne-babalarımızdan aldığımızı çocuklarımıza veremedik. Yeni adetler, eski köyleri yendi. Anadolu artık sosyete dolu.
Kültürümüzü unutur hale geldik ne yazıkki. Aramızdaki sıcaklık kalmadı. Modern hayatta aşırıya kaçtık. Kültürümüzü ve modernizmi bir arada götürebilirdik. Yapamadık, çok şey kaybettik...
Böyle devam etmek zorunda değil. Eskiyi, kültürümüzü hatırlamalıyız. Hayatımıza empoze olan çağdaşlığı adetlerimize uydurmalıyız. Modernizm kültürümüz değil, kültürümüz modern olmalı.
"Milli kültürümüzü, çağdaş uygarlık seviyesinin üstüne çıkaracağız. " diye boşuna dememiştir M. Kemal ATATÜRK.
Başımıza taç yapılacak bir kültüre sahibiz.
Atalarımız değerimize değer katan bir miras bıraktı bize. Buna sahip çıkmalı, yarınlara aktarmalıyız. Unutmamalı, her gün hatırlamalı ve hatırlatmalıyız...
